Page 45 - Lu stranu viaggiu
P. 45
di fimmina chiù bedda di lu suli
pusai lu sguardu e stetti a rimirari.
La luci azzurra mudillava 'n corpu
di na ducizza trasparenti e toca
e m'ammustrava li tisori arcani
di quantu si videva apertamenti.
Vucca carnusa ed occhi quasi chiusi,
pettu spurgenti ed anchi menzi aperti
ci davanu l'aspettu sbarazzinu
di fimmina vugghiusa ma svagata.
- Si Veniri tu si’, ci dissi a tappu,
cca misa du Signuri mentri aspetti
di riturnari in terra novamenti,
dimmillu prestu, puru si mi pari
d'insittari lu nomu ca purtavi
quann'eri in terra bedda e china i vita.-
Lu nomu ca purtavu lu canusci,
pirchì sta facci e lu me corpu sunu
famusi ancora supra a terra tinta.
Morta mi vosi 'n omu assai putenti,
ch'é carzaratu in casa du Dimoniu.
Lu munnu interu sappi da me morti,
ma nun si fici nomu d'assassinu.
Mi persuru l'amuri e lu disiu
d'addivintari chiù di na rigina.
Cca sugnu misa ad aspittari e godu
stu spicchiu i Paradisu finu a quannu
non tornu a rividiri celu e terra. -
Mentri chista fineva di parrari,
già l'occhiu si pusava supra 'n crocchiu
di genti ca parlava allegramenti.
- Dicitimi cu siti, addumannai,
vui ca pariti tantu sciampagnuni.
Vuci noti mi parsi di sintiri
nto menzu i sta caciara ca faciti. -
- Pippinu! Mostru! Chi vinisti a fari, Cumpagni di
m'intisi apostrofari di vicinu, travagghu morti
nta stu postu unni 'un é cuncessu stari
a l'omini ca sunu ancora vivi?
pag. 42