Page 51 - Lu stranu viaggiu
P. 51
lassò li guanti e li scarpuni appisi.
'Ntuppa l'aricchi e 'un dari nuddu ascutu
a chissa ca ti fa tutti ssi scucchi;
li cosi ca t'incucchia 'un sunu veri.
A Modica t'ammustru 'n’autra facci
di fimmina pazzotica e scustanti
ch'é vecchia fatta e nun la ricanusci.-
Mentri scumpari nta lu schermu jancu Autri cumpagni
facci di fimmina scumposta e vaga, morti
sentu d'arreri vuci amica e nota.
Filippu Calamita ti rividu
ca parra allegramenti e mi saluta:
- Lassari a Ferrovia nun m'aggiuvavu,
ca la morti lu stissu mi pigghiavu.
La vita ca m'aspetta nun la sacciu,
d'essiri quasi santu nun m'abbasta
ca chiangiu afflittu lu pirdutu munnu.
Bicocca, dissi, l'Ummira da notti
canusciri mi fici e lu scunfortu
di sonnu ca ti cala e nun s'acqueta.
Lu scuru ca t'allorda celu e cori,
lu risinu ca l'ossa tagghia e rumpi,
lu ventu e l'acqua scatinati in terra,
la fossa mi scavaru alleggiu alleggiu,
la vita m'accurzaru senza scampu. -
- Scianca la vita e squagghia lu pinseri
lu sonnu di la notti ca 'un é fattu! -
M'intisi diri di na vuci nova
e Montepianu vitti ca parrava
mentri cu passu lestu camminava.
Umbertu già mi salutava, quannu
vitti assittata a centru i tavulinu
di Tanu "u Cavaleri" la figura
ca sti paroli pruffireva gravi:
- Amici mei cca 'un é cosa i nenti! 'n’Enti novu
Si fici 'n’Enti ca nun havi eguali:
dudici cunsigghieri, 'n prisidenti
'nsemula a 'n’avvucatu Generali,
pag. 48